Wybitny aktor Wiesław Gołas został patronem Dużej Sceny Kieleckiego Centrum Kultury (KCK). W sobotę wieczorem w KCK odsłonięto symboliczną tablicę upamiętniającą pochodzącego z Kielc artystę. Uroczystości towarzyszył specjalny koncert – „Papiknada”.

W sobotniej ceremonii wzięli udział członkowie rodziny Gołasa, przedstawiciele lokalnych władz oraz mieszkańcy. W trakcie wydarzenia przypomniano najważniejsze momenty kariery aktora, a także jego wkład w rozwój polskiej kultury.

„Jestem ogromnie wdzięczna. Wiem, że ojciec byłby zachwycony i na pewno bardzo wzruszony. Kielce i swoje 20 młodzieńczych lat spędzonych tutaj zawsze wspominał z ekscytacją. Te lata go ukształtowały” – powiedziała córka aktora Agnieszka Gołas.

Aktorka Magdalena Zawadzka wspominała, Wiesława Gołasa jako „wspaniałego aktora z bardzo bogatym wachlarzem możliwości”. „Był jednym z pierwszych starszych kolegów, który okazał mi bezinteresowną serdeczność i w pewnym sensie artystyczną opiekę. Często recenzował, to co robiłam w sposób entuzjastyczny. Nie był gadatliwy, nie mówił po próżnicy, ale jak już coś powiedział, to te słowa miały swoją wagę. Nigdy nie narzucał się ze swoją obecnością. Był bardzo skromnym, rzetelnym, uczciwym i szczerym człowiekiem” – wspominała.

Wiesław Gołas posiadał to coś, czego słowo talent nie obejmuje – powiedział w sobotę reżyser, przyjaciel rodziny Gołasów – Roman Dziewoński. „To był skończony, genialny, nieporównywalny z nikim artysta” – podkreślił.

Wydarzeniu towarzyszył koncert „Papkinada”. Zaprezentowano skecze i piosenki m.in. Kabaretu Starszych Panów i Kabaretu Dudek, a także teksty Jeremiego Przybory i Wojciecha Młynarskiego nieodłącznie kojarzące się z Wiesławem Gołasem.

Wiesław Gołas przyszedł na świat 9 października 1930 r. w Kielcach, choć oficjalnie w metryce urodzenia wpisano mu datę 4 października. Jego ojciec, Teofil był ogniomistrzem 2. Pułku Artylerii Lekkiej Legionów. Zginął w obozie w Majdanku. W 1943 r. Wiesław Gołas wstąpił do Szarych Szeregów, gdzie był najmłodszy z grupy. Rok później podczas jednej z akcji został aresztowany przez Gestapo. W niemieckim więzieniu spędził pół roku.

Po wojnie Gołas w 1954 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. W tym samym roku zadebiutował w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze rolą Papkina. Występował także na scenie stołecznych teatrów: Dramatycznego (1955-85) oraz Polskiego (1985-92). Stworzył ponad 120 ról filmowych, kabaretowych i telewizyjnych. Kojarzony był głównie z postaciami komediowymi m.in. Tomkiem Czereśniakiem z „Czterech pancernych i psa”, Przemysławem Stefanem Waldkiem z „Dzięcioła”, Robertem z „Żony dla Australijczyka” i kreacjami kabaretowymi. W dorobku miał również ważne role dramatyczne, wśród nich tytułowego „Ogniomistrza Kalenia” w filmie Ewy i Czesława Petelskich. Był współtwórcą kabaretu „Koń” oraz – w latach 1965-74 – gwiazdą kabaretu „Dudek”.

Wiesław Gołas był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1978) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1963). Wręczono mu także Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1968), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1975), Odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego (1977) oraz Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009). W 2020 r. otrzymał doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości.

Wiesław Gołas zmarł 9 września 2021 roku. Miał 90 lat.

Autor: Wiktor Dziarmaga

Zdjęcia: Mateusz Wolski (KCK)